Gedichten

Ze maakt zich zorgen

De jonge Himba vrouw smeert haar lichaam
in met vet, oker en kruiden
Haar huid is roodbruin en ze is nauwelijks
gekleed. Ze is prachtig !


Een stel toeristen bezoekt hen vandaag. Ze
is blij , want deze vreemd gekleurde mensen
willen met hen op de foto.
Stel je voor, tegen betaling. Echt waar hoor.


Ze lacht als ze eraan denkt dat de vorige keer
enkele bezoekers hadden voorgesteld om hen te
leren lezen en schrijven.
Wat moesten ze daar mee in dit ruige land ?


Ze werkten hoofdzakelijk met vee en die hadden
daar niets aan en hun volk was tevree.
Rare wezens deze vreemd gekleurde mensen .
Ze kwamen om hen te zien maar tóch deden ze
pogingen hen te veranderen.


De jonge vrouw vond dat raar. Want dan zouden ze
geen reden meer hebben om hen te fotograferen
nietwaar ? Haar clan was gelukkig , al waren ze arm.
Ze woont graag in de kraal met in de avond een
oud, vaak verzonnen verhaal.


Ze lachen en zingen. Wanneer zal dat eens tot de botte
hersens van die vreemden doordringen ?
Ze is klaar met het invetten van haar lichaam. Trots is
haar houding. Veranderen ? Voor wie en waarom ?