Een gedicht plaatsen?
Home

Langs straten van de pijn ben ik gevlucht

Langs straten van de pijn ben ik gevlucht,
waar doden bloedend langs de kanten lagen.
Voor het geweld dat om mij heerste zwaar beducht,
en voor de bommen met hun zware hamerslagen.
Ik zag hoe lijken links en rechts verscheurd,
als slappe poppen op de grond uiteengereten.
Met hoofd of armen van hun lichaam afgescheurd,
en vaak door een granaatinslag uiteengespleten.

Langs straten van de pijn ben ik gevlucht,
in dit geweld dat tomeloos bleef woeden.
Gebroken was de mooie kleur der blauwe lucht,
waarboven ik geen goede God meer kon vermoeden.
Weer was een aanslag op zijn volk gedaan,
en weer ontstond er strijd tussen de mensen.
Maar niemand brengt dit slagveld ooit tot staan,
als de partijen onderling niet echt de vrede wensen.

Langs straten van de pijn ben ik gevlucht,
en zag de woede van terneergeslagen mensen.
Zij gaven aan gevoelens ruimschoots klank en lucht,
en bleven met hun mond hun vijanden verwensen.
Ik zag hoe kinderen waren afgeslacht,
de trots der natie die men liet vermoorden.
Maar toch wordt in dit land de vrede eens gebracht,
waar de verzoening slechts bereikt kan worden door akkoorden.



Ingezonden door Justus A. van Tricht

Beoordeel dit gedicht

Er is 2 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd