Gedichten

In ´t bestaande oksel van elk blad,
is er wéér een jonge knop gevat.
Zij is ook steeds vóór de winter klaar;
en komt dan úit in het nieuwe jaar.

Dat is nu, waar blaadjes over praten,
een mens heeft dat niet in de gaten.
't Gaat over de aanvoer van de sappen,
die dan snel het gesprek afkappen.

De blaadjes ritselen en trillen,
de winter komt, met al zijn grillen.
Daar staan de bomen dan, naakt en kaal,
het is altijd weer een triest verhaal.

Hun takken kaal omhoog en top-zwaar,
zij roepen erg zacht wat naar, wat naar!
Het is alsof ze zuchten, zuchten,
verlangend naar de blauwe luchten.

Maar eerst valt het blad in slik en dras,
en zorgen zo weer voor 't nieuw gewas.
't Oude blad maakt, dat jonge knoppen,
zich in prachtig jong-groen ontpoppen.

Zij gloriëren dan, met frisse kleuren;
Als versiering voor 't nieuwe-jaar gebeuren.