Gedichten

Dan vouw ik mijn handen.....

Mijn armen zijn tekort
ik kan je niet bereiken.
Ook al zou ik je het
liefst over je bol strijken.

Ik kijk je aan
moet je laten gaan.
Ik zie je pijn voel je verdriet
maar bereikbaar ben je niet.

Dan vouw
ik mijn handen.

Dan vouw
ik mijn handen.
God zal mijn
woorden omvormen
tot genezende kracht.
Die zal jou bereiken
ook in de donk're nacht.

Dan vouw ik mijn handen
en noem opnieuw jouw naam.
Waar de deur gesloten werd
opent U toch een raam.....

Mijn armen waren tekort
Ik kon je niet bereiken.
Ook al wilde ik je het liefst
over je bol strijken.

Je kijkt me aan
met een lach en een traan.

Ik vouwde mijn handen
en noemde jou naam.
Waar de deur was gesloten
opende U een raam.

Amen


Aria