Gedichten

Ik ken hem al ettelijke jaren; zijn leven
ging hem steeds meer bezwaren
Midden tachtig en der dagen zat,
'suiker' die hem naar lichaam en geest
sterk ontregeld had

besloot hij wanhopig alleen nog maar
drinken te gaan
Het ging razendsnel en hij werd brood-
mager Toen is corona hem nog pesten
gegaan...

Een bezegeld lot! Mispoes, hij kwam er
bovenop Wat ik hem nu toch schrijven
zal gaan?
Alleen maar een kaartje is zo káál en
vertegenwoordigt mijn gevoelens niet

Iets opbeurends? Naast het doel dat ik
dan schiet
De ansicht versturen maar niet al te
vlug; vooralsnog pieker ik me suf!

Dakoyria, 2020.