Een gedicht plaatsen?
Home

Vrees niet

Daar staat hij weer,
mijn oude vriend
En grijpt mijn strot
Dwingt mij zijn brood te eten

Mijn maag draait om
die godvergeten
paradox van
binnen leeggevreten

Mijn ziel vindt rust
in brood en beker
laaft zich in liefde
van God zelve zeker

Ik keer mij om,
Mijn handen hoog geheven
zwak trillend, angstig maar
een vriend voorgoed verdreven

Ingezonden door Mark de Boer

Beoordeel dit gedicht

Er is 2 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd