Een gedicht plaatsen?
Home

Verstopt achter je ziel

Verstopt achter mijn eigen ziel
blijf ik lachen blijf ik praten.
Zo bang dat de wereld mij pijn doet
dat ik mezelf steeds meer ga haten.

Altijd blij altijd vrolijk
dit is mijn masker al die tijd.
Iemand anders zie ik in de spiegel
straks raak ik mijn echte ik nog kwijt.

Sterk en moedig
nee, dat ben ik niet meer.
Hopeloos verdrietig
ja ,dat ben ik keer op keer.

Liegen en leugens
Ze zwermen om mij heen.
Mijn masker is bij de mensen
naar mijn hart is triest alleen.
-j

Ingezonden door Johanna

Beoordeel dit gedicht

Er is 8 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd