Een gedicht plaatsen?
Home

Mijn elegie

Guirlandes in de zon ,
witte wolken lonken ,
onder een purperen horizon .
Verdronken in een elegie ,
verzonken in het vergeten ,
niet meer weten te leven .
Mijn dromen zweven
tussen een zachte zomerdag ,
een liefkozende lach ,
tussen een kille winter ,
en mondhoeken die beven .

De coulissen draaien ,
het decor wordt nacht ,
de maan gewaad in prachtig licht ,
de wind waait zacht en voorzichtig .
"Omhels me ster ,
laat me ontroerd zijn door jouw schoonheid ,
jouw puurheid ..."
De nacht is bitter ,
en de sterren te ver ,
stil , pikzwart ,
eindeloos .
Ik koos deze plaats , deze tijd ,
Werp me neer op de koude vloer ,
de wereld wiegt me ,
levenloos ,
en mijn tranen even spoorloos ,
als mijn gezicht .

Ingezonden door Tom Bylemans

Beoordeel dit gedicht

Er is 2 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd