Een gedicht plaatsen?
Home

Mijn angst: Vuur

Een kaars aansteken vind ik heel erg leuk,
En mijn ouders liggen dan ook altijd in een deuk.
Maar ik ben toch altijd bang,
Dan slaap je net en hoor je oppeens bang.
Je schrikt wakker en hoort iemand gillen
En je hoort je vader je moeder stillen.
Je wilt weggaan maar je ziet het vuur
Zo vol kleuren en zo intens en puur.
Het kruipt omhoog je kamer in,
Je wilt vluchten maar je weet ' het heeft geen zin'.
Je hoort je moeder paniekerig zeggen ' ze is nog boven!!'
En je vader zegt kalm en rustig 'we kunnen helaas niks
meer doen behalve dat ze gered blijven geloven.'
Je krijgt het erg warm en het vuur is erg dichtbij te dichtbij,
Je zegt het spijt me voor alles ierdereen en tegelijk denk je dit was de laatste keer dat ik dit zei.
Het vuur begint aan je te eten,
En zal je het zelf wel weten.
Dat is mijn angst als ik ga slapen,
Dus wanneer ik ga slapen moet ik moed bij elkaar rapen.

Ingezonden door Vera Breijer

Beoordeel dit gedicht

Er is 4 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd