Een gedicht plaatsen?
Home

Gevangenis

Ik klamp me aan de muur vast, maar hij bezwijkt onder mijn lichte gewicht
Ik struikel over het niets, het is geen gezicht
Ik zie ze grijnzen, van oor tot oor
Ze lijken wel te zeggen: níet sorry dat ik stoor.

Er zijn geen ruiten, maar duistere gaten
Holle zwarte gaten, al hier eeuwig zaten
Ooit probeerde iemand door de gaten te ontsnappen
Maar het lukte hem niet om met die holle dingen aan te pappen.

Je weet nooit, of het dag of nacht is
Of wat boven, onder, links of rechts is
Wat je ook gokt, altijd heb je het mis
Ik heb toch niets slechts gedaan, waarom zit ik dan in deze enge gevangenis?

Ingezonden door Azra

Beoordeel dit gedicht

Er is 7 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd