Gedichten

Door de docu op de t.v. ben ik weer eens bevestigd
in mijn diepste angst; nooit opgezocht meer
worden en ik raak op mijn allerbangst!
Het heeft geen zin me daar in te verliezen.
Misschien ben ik wel dood na eens hevig niezen
omdat mijn hart dan stopt met kloppen.
Alleen thuis en bij wie kon ik aankloppen?
Mijn fantasie slaat op hol en in mijn hevigste
beleving is werkelijk niets te dol.
Met wat geluk blijf ik gewoon wonen waar ik nú
ben, houd hopelijk een stem in hoe ik mijn leven
inrichten wil.
Maar je gezondheid verliezen? Je wordt ervan stil.
Het heeft geen enkel nut je bezig te houden met
hoe het kán gaan.
Niemand heeft zijn levensplan in handen, ga er
maar áánstaan...