Gedichten

Elke dag als ik langs fiets,
Zie ik ze daar weer staan.
1 voor 1 zie ik ze aankomen,
En daarna weer gaan.

Praten, kijken en fluiten
Genieten van de zon.
ze lijken alles te ontvluchten.
Ik wou dat ik dat kon.

En dan komt het kleine broertje aan,
Hij wringt zich door de mensen.
Nu hoort hij er ook bij,
dat was altijd 1 van ze wensen.

Tot hij plots zijn broer ziet,
Met een heel groot mes.
hij legt het op de keel van een ander,
En roept: dit is een les!!

Zonder afschuw pakt hij het mes,
En trekt het uit zijn nek.
Deze jongen mag niet genieten van het leven,
Deze is knetter gek!

De kleine jongen kijkt met waterige ogen,
Naar wat zijn broer heeft gedaan.
Hij wil het liefste wegrennen.
Maar zijn benen blijven staan.

Luister jongen dat zegt zijn broer,
Hier moet je nu van leren.
Dit hebben we allemaal een keer gezien,
En dat moet je zien te verteren.

Hij geeft het mes aan de kleine,
en zegt hem niet bang te zijn.
Het mes ligt trillend in zijn handjes,
Hij voelt walgelijke pijn.

Bloed stroomt over zijn vingertjes,
spetters op de grond.
Dit is de plek waar die ene jongen
zo net nog levend stond.

Starend naar het grote en scherpe mes,
het lijk wordt weggetrokken.
langzaam begint hij te beseffen,
Dat dit helemaal niet mag kloppen.

Wegrennen kan hij nu eindelijk doen,
maar twee handen pakken zijn schouders vast.
geen woord hierover tegen mama.
anders ben je toch alleen maar een last.

En in onze groep zitten geen lasten.
wij geven voor elkaar ons leven.
Wij helpen elkaar door alles heen
en zullen altijd blijven streven.

Maar de kleine jongen man,
Zit nog steeds te beven.
Want waarom heeft dan toch helemaal niemand
voor deze jongen gestreden?

Iedereen keek en niemand deed iets,
dat kan de kleine niet verkroppen.
hij draait zich naar zijn broer om,
en denkt niet over stoppen.

het bebloede mes duwt hij dwars
door het lichaam dat achter hem staat
wetend dat het zijn broer is,
en dat hij nu dood gaat.

Iedereen kijkt hem angstig aan.
Hoe kon je dat nu doen??
De kleine jongen gaat op zijn knieën.
En geeft zijn broer de laatste zoen.

Ik wil dat jullie het mes laten zitten.
Want lessen zijn dit niet.
of leven jullie in het idee,
Dat het goed is dat je dit ziet.

Iedereen kijkt hem angstig aan.
Het leek een hele kleine jongen.
Maar nu weet iedereen....
Dat dit slechts was verzonnen.