Een gedicht plaatsen?
Home

Vis bij de tandarts

Alweer geruime tijd geleê maakte ik iets merk-
waardigs mee waarvan ik u hier deelgenoot maak.
Het was zogezegd ráák:

In de wachtruimte van de tandarts zat een smakkend
stel gebakken vis te eten, alsof ze in járen niet hadden
gegeten. Het gebit van mevrouw was in een heel
slechte staat en ze verslikte zich óók nog in een
lastige graat! We konden aldus een blik werpen en
de tandarts wensen sterkte met waarom ze hier was,
bij hém, de tandarts!

De ruimte waarin zij zich bevond stond ból van de
stank, maar desondanks at zij zich nog steeds rónd.
De assistente van de balie kreeg er óók lucht van
en beval de man zich te verwijderen met de
resterende vis. Een raam werd er -hoognodig!-
opengedaan om de vislucht vertrekken te laten gaan.

Ik bewonderde de administratrice om haar tact en
geduld en daarna werd de tandartskamer gevuld
met de viseetster in kwestie. Je denkt toch níet dat
die haar tanden gepoetst had...
Uiteraard werd de deur gesloten, het gebeuren ging
mij verder niet aan.
Wél vroeg de tandarts mij toen IK aan de beurt was
wat ik hiervan nou vond en antwoordde rond dat
Onze Lieve Heer merkwaardige kostgangers kent
en hield me verder op de vlakte. Ik weet niet wat
hij van míj verwachtte...

Wat een vént dat hij in zo'n mond moet gaan zitten
peuren. IK had geweigerd en bij mevrouw lopen
zeuren dat zij toch écht bij het fonteintje in de w.c.
kon gaan poetsen. Ze kon het me roesten!

Een misselijk makend gevoel voor de tandarts
mengde zich met een vrolijke lach, zoals de tandarts
van mij niet vaak zag!
Het onderwerp hebben we verder gelaten voor wat
het is, daar toch ook de vrouw in kwestie zijn
patiënte is!

Anna Veenstra.

Ingezonden door Anna Veenstra

Beoordeel dit gedicht

Er is 4 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd