Gedichten

De tranen zitten me momenteel erg hoog.
Ik houd het eventjes nog, niet droog.
Privé zou het wel béter kunnen gaan, ben
afhankelijk van derden voortaan.
Ik denk dat daarom initiatieven van kerken
me zo emotioneren en ook de gemeente heeft
me doen leren, ze steekt haar armen úit.
Koffieochtenden zijn er al van verschillende
kanten en ook met maaltijden weet men van
wanten!
Ik realiseer me destemeer dat ik me alléén
voel, al verman ik me keer op keer.
Misschien dat ik wat hoop mag hebben dat de
mentaliteit links en rechts wat omdraait;
een bereikt resultaat niet zomaar wég waait.

In betrekkelijk korte tijd heb ik nieuwe
kennissen opgedaan zonder dat ik aan het vást-
klampen ben gegaan.
Het is zó belangrijk dat je naar iets léuks kunt
uitkijken. Dat zal meer en meer gaan blijken!