Gedichten

ooit was ik een meisje,
een meisje o zo klein,
nu ik eraan terug denk,
wil ik haar meteen weer zijn,
gedachtes waren leeg
een meisje dat alles kreeg
tot ze haar moeder verloor
als klein kind had ze dit niet door
bleef lachen al die tijd
daarom heeft ze nu veel spijt
al kon ze maar een dag,
een dag met haar zijn
haar moeder heeft ze niet lang gehad
toen was ze nog klein
een herinnering is er niet
dat doet het meisje verdriet
en al die jaren later
ze had alles op een rij
het meisje was weer vaker blij
en toen op een dag
verdween weer de lach
haar papa werd ziek
maanden was ze alleen
helemaal alleen
alles kwam op haar neer
dat deed haar heel erg zeer
haar masker werd steeds dikker
door alle lagen heen.
het masker werd steeds dikker
haar hartje werd van steen.
niemand zag wat ze voelde
ze stond helemaal alleen
maar haar mooie masker
hielp haar door de tijden heen
nu, nu alles weer goed gaat
komt het masker langzaam los
het hoofd word steeds leger
de stress gaat langzaam weg.
het masker was haar redding
dus nu legt ze het weer weg