Gedichten

Met plezier at ik een paar mandarijnen,
van die heel erg kleine, fijne!
De smaak was verrúkkelijk, niet te
evenaren. Maar het uiterlijk? Nogal rare...
Met de grootte van een kerstomaat en
lastig wel te pellen. Gelukkig weinig vellen.
Héérlijk dus. Ze nóg eens eten écht gerust.
In vroeger tijden zag je die meestal rond
de Kerst. Bárstensvol pitten, maar ook tóen
deed smaak de rest. Deze kleine vruchten
nú deden me er weer aan denken, het genót
van vroeger schenken...
Vandaag, de koop een groot deel van het jaar.
Maar écht lekker zijn ze niet altijd daar.
Verstand van de jaargetijden wat dát betreft
heb ik dan niet. Maar nú dan geboft, bepaald
geen verdriet!