Gedichten

Er staat een kerstbril,
op mijn neus.
Het is geen onwil,
maar mijn eigen keus.
HET IS
Om de wereld beter te kunnen zien.
Hoe de vluchtelingen het gevaar ontlopen,
en hun landen laten leeglopen.
Wij weten niet, wat ze hebben afgezien.

Landen in Europa staan op de top tien,
ieder land heeft voor hen opvang voorzien.
Allen moeten nu toezien,
om hun rust en vrede te geven, bovendien .

Wat zouden wij doen ,
als ons dit lot zou overkomen.
Hopen om onderdak te bekomen,
vol liefde, warmte en fatsoen.

Door deze kerstbril, zie ik alles emotioneel,
misschien wel niet zo rationeel,
toch ben ik blij, dat mijn wiegje hier staat,
en niet leef in dat gebied vol geweld en haat.