Gedichten

Met m'n hoofd nog vól van het plezier,
kom ik weer thuis, híer, waar de stilte
wat op me valt.
Tóch naar veel fíjns uitgekeken wel,
wat me prima bevalt.
Steeds meer zie ik zorgzaamheid voor
de ouder wordende mens om me heen.
Die zórg waarvan ik dácht dat die
compleet verdween...
Herkénning vind ik bij anderen wel toch,
hoef uit te leggen niets meer nog.
Het is vaak geklaag dat je dan hoort,
maar óók de humor is ongehoord!
Ik merk, de meerdere contacten doen me
góed. Heel veel meer houd ik niet tegoed.
Samen met het sporten dan, vul ik m'n
tijd zinvol in volgens plan.

Fijntjes merkte pas iemand óp, ik ben er
béter aan toe dan ik eerst was. Ben ook
minder snel moe.
Met enige verwondering kijk ik ernaar;
ik speelde het zélf toch vrijwel klaar.

Heel geleidelijk bereik ik éindelijk die
balans waarnaar ik zolang al zoek.
Een leven geheel zonder leed, vindt je
nergens; misschien in een boek...
Vervuld voel ik me momenteel van
tevredenheid. He, he, éindelijk! Het werd
eens tijd.