Als aarde zo donker, als kolen zo zwart
Depressie genaamd, een diep, donker gat
Je krijgt geen lucht, alsof je stikt
Je ziet hoe traag de tijd wegtikt
Een hels vuur, wat alles verslind
Nergens waar jij, je veiligheid vindt
Tot aan je lippen, staat het water
Je lijdt in stilte en bent geen prater
Verlossing komt, dat merk je later
Het leven krijgt waarde, want jij overwint
*Dit gedicht heb ik ook op Yoo.rs staan.
© Copyright 2007 - 2024
Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd