Een gedicht plaatsen?
Home

Bálen!

Tot stíkkens toe is er het besef,
men houdt mij in de gáten zeg...
Hoe laat ga ik wel slapen;
ben ik soms al aan het gapen?
Wie komt er precies op bezoek;
hé, die kent men niet.
Wie is het die mij roept?
Ik kan er mezelf niet meer zijn.
Vind dat volstrekt niet fijn!
Mijn ramen zijn nu deels dus
gebarricadeerd.
Ik báál van al dat spieden. Of men
íets eruit leert?

Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is 2 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd