Gedichten

Zij reed hem dan voorbij per fiets.
Zag iets aan een gestalte in de tuin wel
zitten.
Op korte ritten had zij zoals vaak haast.
Zij reed ernaast, groette hem beleefd.
Bewegingsloos gaf het 'iets' geen krimp.
Zij had daarnaar juist gestreefd. "Dan
maar niet", dacht ze boos. In de tuin
bloeide een rode roos aan een struik.
Heel puik, ook wat attributen om 'iets'
heen. Zij zag het niet, verdween.

Láter passeerde ze nogmaals de man.
Keek wat béter nu dan. Haar viel toen op
het bewegingsloze ervan. Een laptop in de
regen? Geen goed plan! Een sigaar half uit
'iets' zijn mond, die heeft er niet gegloeid.
Het heeft haar mateloos geboeid.

Stíl was ze inmiddels blijven staan. Zag e.e.a.
nog eens góed aan. Schoot toen dánig in de
lach: wat ze toen wel zag?
Een pop!, die je maakt als iemand 50 wordt.
Ze had zich bij de neus laten nemen, zich vol op
het fietsen gestort.

Nú zag ze ook een heus pilsje bij de man.
Dat ze dát niet opmerkte en men het stelen kan!
Ze vond "Abraham" razendknap gemaakt.
Het heeft haar echt wel verbaasd, ja geraakt.
Leuk blijft zo'n gewoonte wel bedacht ze snel en
vervolgde haar weg. Dat kostte haar best moeite;
zo'n tafereeltje op je route en uiterst verwarrend
zég!