Gedichten

Ik begrijp dat jullie niet weten
wat ik denk en voel
en wat ik bedoel
Mijn gedachten, mijn pijn
ze blijven bij mij en lijken echt alleen van mij te zijn
en dat..... ,dat doet mij nog meer pijn
het sterkt mijn behoefte om samen te zijn

Ik lijk vaak te vergeten dat jullie mijn gedachten niet kunnen lezen
en mijn pijn niet voelen
Ik probeer het te uiten en
ook nog te bedenken wat jullie bedoelen

Ik ga dagelijks naar de woorden op zoek
de boekenkast in mijn hoofd is alleen zo vol
de boeken staan niet op alfabet
en dat is juist mijn houvast en waar ik op let
ik wil jullie voorlezen uit het juiste boek
en dat is waar ik zo hard naar zoek
Het geeft me houvast
al is de chaos nu een enorme last


Nu denderen alle boeken op mijn kop
en zet het mijn logisch redeneervermogen stop

Blokkade en paniek zijn het gevolg
tussen mijn boeken verdwijn ik in niemandsland
en mis ik het overzicht en de reikende hand
en het onvoorwaardelijk in liefde mogen " zijn"

Terwijl ik wil ervaren dat ik leef
en jullie en mijzelf een beetje liefde en creativiteit meegeef