Een gedicht plaatsen?
Home

Als een speer gáán...

Zij zwemt mij dan steeds van de sokken
Door haar toedoen neem ik onvoorstel-
baar grote slokken...
Ik erger me naar omdat zij haar blik op
oneindig heeft gezet; ja, zij voelt zich door
mij niet belet als een wíldebras door het
water te gaan
Wat later zie ik haar tot mijn vreugde het
bad verlaten: werkelijk meer dan voldáán!

Dakoyria, 2016.

Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is nog niet gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd