Gedichten

Erg voorzichtig moet ik echt wel zijn.
Hoor ik me tóch een roep: "Kijk úit,
glád!" Ik uit een lelijk woord, met
enig venijn... Wat een schrík gaf dat.
Maar het loopt goed af en ik fiets rustig
door; vervolg er m'n route wel hoor.
Ik wil niet, zoals onlangs, compleet
onderuit op mijn snuit!
Heelhuids kom ik echter dan thuis.
Bereik er zonder omwegen mijn huis.
Ik zet kalm een kopje thee en neem in
mijn overweging mee dat overdág weg-
gaan nu het beste is.
Je ontloopt er de mogelijke ijslagen die
je liever mist.
Overdag ontdooit de zon velerlei "troep",
heb je geen behoefte aan onbekenden-
geroep!