Gedichten

107 Dagen geleden alweer.
Zo ver weg, zo dichtbij.
In mijn droom beleef ik alles nog een keer.
Ik herinner me weer wat iemand zei.

Een beker vol gif, die je móet leegdrinken.
Stap voor stap ga ik door.
Elke dag weer eentje af te vinken.
SLOK, SLOK...ik ga ervoor.

Vandaag is niet meer jouw dag.
Die is al geweest.
Niet meer wachten op het moment dat je komen mag.
Je bent er al, je was er al, nu nog in mijn geest.

Je lichaampje is veranderd in as.
Ik kan niet met je spelen of je troosten bij verdriet.
Soms vraag ik me af hoe het zal zijn als je hier nu wel was.
De gedachte wordt ingeruild, het is normaal als je het eerst zo ziet.

Dat je er niet meer bent....was het echt zo bedoeld?
Het geloof dat je zieltje naar een mooie plek is gegaan.
Ik hoop dat je onze liefde hebt gevoeld.
In mijn hart blijf je voor altijd bestaan.

Je zus zei vanmorgen "mamma, hier ben Ik".
En ze heeft helemaal gelijk.
Weg met die traan en snik.
Het is haar die ik dan aankijk.

SLOK, SLOK, morgen is ook deze dag voorbij.
De herinnering.... nu verder met mijn en ons leven.
Jij was, zij is, en hier zijn wij.
Dat is wat ik jou, mijzelf en ons kan geven.