Gedichten

Over mijn wang loopt een traan,
Waarom moest jij nou dood gaan?
Nu sta je aan de mooie sterren hemel,
Zonder veel gezeur en gezemel.
Afscheid nemen doet veel pijn,
Het leven is niet altijd zo fijn.
Waarom leef ik niet in een mooie droom?
Dan ging jou leven misschien wel heel sloom.
Ik stond aan je bed met vele vragen,
Die blijven voor altijd aan mij knagen.
Je zij dat je altijd bij ons zou zijn,
Nu ben je weg dat doet veel pijn.
Je lichaam voelt nu koud,
Nu worden we zonder jou oud.
Ik heb heel veel verdriet,
Je haar moest er af spriet voor spriet.
Op je graf licht een drenze kei,
Waarom ben je weg en niet hier bij mij?
Waarom ging je zo snel weg?
Of was het gewoon dikke pech?
Vertrokken in de dichte mist,
Nu ben je er niet meer dat is wat mijn lichaam mist.
Voor het laatst zag ik je bij ons in de tuin,
Jammer genoeg niet meer in een mooie bloemen tuin.
We konen je ziekte niet overwinnen samen,
Daar hoeven we ons niet voor te schamen.
Er is heel veel gemis,
Je leven was een grote gebeurtenis.
Waarom ben je nou dood?
Ik mis je elke dag maar ik hou me groot.
Jou lichaam in en houten kist,
De hele familie die je mist.
Uit de hoek van mijn ook rolt mijn tastbaar verdriet,
Dit gebeurt stiekem zodat niemand het ziet.
Ik ben boos op alles en iedereen,
Waarom moest jij nou heen?
Je ging van ons heen veel te vroeg,
Maar voor nu zeggen we doeg.