Gedichten

Je bent opeens verdwenen
en niemand weet waarheen
moet ik boos zijn of
tevreden ik heb geen idee
moet ik huilen of juist blij zijn
of geen van beide niet
eindelijk zonder tumor maar
even veel verdriet

De dagen in het ziekenhuis
zijn eindelijk voorbij
je hebt voor je leven gevochten
maar het is nu voorbij
altijd zal ik je missen
ik kan er niks aan doen
ik hou gewoon van je
je aller laatste zoen
was in dat kleine kamertje
met dat grote bed
die vier jaar van jou leven
zijn op zijn kop gezet.

We zullen altijd aan je denken
we vergeten je nooit
ik kom ooit naar je toe
wanneer dat weet je nooit
zijn ze daar boven aardig
en word je veel verwend
ik zal je missen elke dag
en vooral die aanstekelijke lach
je ligt nu daar benden
niemand die je ziet
eindelijk zonder tumor
maar even veel verdriet.