Gedichten

Ach, mijn lieve 'zwageres' het gaat je niet best.
Steeds als ik je bel, hoor ik je ligt te bed en wel
met koorts en andere narigheid.
Weet dan wel dat dat me hévig spijt...
Ik ken je al zó lang, had je zo graag een ándere
oude dag gegund.
Graag één zonder pijn en moeite en doende waarin
je altijd hebt uitgemunt.
Onderhand weet ik niet meer wat te zéggen,
behalve je moet je grenzen verleggen. Vólg je man
naar zijn land dan. Dít klimaat is niets voor jou;
je wordt er nog zíeker van!
Ik weet, aan alle vreugdevolle zaken komt eens
een eind. Maar zó eindigen, ik hoop zó je blijft
nog wat overeind.
Je weet inmiddels dat ik je graag mag, het daar-
om zo graag anders zag. Gelukkig heb je nu je
man, hoewel ook híj er weinig aan veranderen
kan...
Ach, mijn lieve schat, weet je dat, knap alsjeblieft
óp! Zou je tijd nu al dan zitten erop?
Weet, dat ik heel veel aan je denk. Dat is het
enige dat ik je nú dan schenk.
Ondanks álles een heel fijn nieuw jaar. Dat het
snel mag beteren maar...