Een gedicht plaatsen?
Home

Het tuingebeuren

Mieren bemannen weer eens mijn tuin.
Ik houd een bestrijdingsmiddel nu schuin.
Het lijkt alsof een heel leger voorbij
marcheert, het doel in 't zicht, ja echt volleerd.
Ik bekijk het met verbazing: moet je ze nou
bézig zien!

Dan rust mijn oog op een aardig gebeuren:
uitgezaaide Tijm, die heerlijk staat te geuren.
Een zacht kussentje lijkt wel dat. Amper
aarde, het ís me wat. Zomaar als klein karpet
tussen een stenen voeg. Zich spontaan
meldend terwijl ik niet erom vroeg.

Violen groeien op de meest vreemde plaatsen.
Komend van mijn buurman, het kan me niet
verbazen.
Wat extra pollen Lavendel staan er in bloei.
Ook zíj waaiden aan, een voorspoedige groei.

Fijn toch wel, al heb ik grotendeels een stenen
tuin. Er doet zich daar van alles voor, zelfs
op een hoopje puin!
Ik vermaak me ermee, wil er niet vanaf.
Aanvliegende vogels bepaald geen erge straf.
Ondanks soms wat ongemak ben ik wel blij.
Diertjes, bloemen, kruiden: helemaal voor mij.

Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is 2 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd