Gedichten

Na het sporten sta ik onder de kraan en
staart een ukkie me nieuwsgierig aan.
De blik gaat van mijn buik naar mijn
grijze pruik en vice versa en nog steeds
is die blik daar...
Dán komt er voorzichtig een geluid:
"Komt daar een babietje uit?"
De moeder maakt een verontschuldigend
gebaar,
maar ik moet lachen, vind het heel niet
naar.
Ik leg rustig uit dat oma's geen babies meer
krijgen, ook al kan dat door een dikke buik
zo lijken.
Tevreden gesteld kijkt ze nu verder in het
rond en houdt gelukkig verder haar mond!

Even later ben ik wéér aan de beurt:
een jongeman die aan mijn oren zeurt;
houdt jíj óók zo van ijsjes eten?
Mijn vader wél, zeker weten!
En ook zíjn blik gaat naar mijn buik en voel
me nu helemaal niet meer puik...

Ik besluit ter plekke nu eens minder en gezonder
te gaan eten.
Sporten doe ik al heel veel, dat mag ik niet
vergeten.
Maar mijn voeding verdient zeker verbetering;
dat is vast en zeker één ding!

Anna Veenstra.