Gedichten

Van waak tot slaap
Het kinderwezen oogjes moe
Het engeltje dat het briljant bewaakt
Doet ze zachtjes toe

Liefdevol gedragen
Langsheen de melkweg der bloemen
Van 't mooiste kleurenpallet
Allen door hemelse muziek
In beweging gezet

Doodstil ligt in 't wiegje
Als was het een popje van porselein
Het kind lief, ogen als twee potloodstreepjes
Mondje open, 't moet van verwondering zijn

Het hemelwezen schommelt met het wiegje klein
Geruisloos heen en weer
Neuriet zacht mede het refrein
't Kind ver weg in de kleurrijke bloemensfeer

's Morgens als het jonge leven ontwaakt
Een wondertje is geschiedt!
Naast 't kleine tere hoofdeke
Een vergeet mij niet...