Een gedicht plaatsen?
Home

Moedeloos

Wat troost vind ik wel in de natuur.
Toch heel erg zuur als persoonlijke
contacten niet zijn gelukt.
Alsof je compleet als méns bent mislukt.
Deels had ik dan gewoon domme pech.
Dat vlakt éigen aandeel niet uit, zeg!
Ik voel me wel zó onderuit gehaald.
Ik heb er maar éven soms wel gestraald.
Uiteindelijk gaat het níet om rijkdom of
geld.
Wél hoe het met mijzelf dan is gesteld.
Gelukkig kan ik van schoonheid genieten;
de natuur of muziek, fijne troosters bij
verdrieten.
Het wordt inmiddels zo'n eentonig verhaal:
hoe houd ik de moed erin, zo helemaal?



Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is 2 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd