Een gedicht plaatsen?
Home

Geen oplossing

Ze lóslaten doe ik inmiddels wel, beseffende
zo pijnlijk fél dat, al komen de kleinkids
vroeg of laat weer bij mij, zij vervreemd
raakten. Ben ik daarmee zo blij?
Áls het dan al gebeurt, bij voorbaat nu dus
afgekeurd...
Hoe ik het ook bekijk, het wordt nooit meer
zoals het was, zo blijkt.
Ik kan het béter vergeten gaan, hen bánnen
uit mijn bestaan.
Die onophoudelijke pijn, er lijkt geen oplossing
te zijn...

Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is nog niet gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd