Gedichten

Hij zit daar pontificaal, die tamelijk
grote soort... Een grote meeuw kijkt
naar een viertal Kauwtjes tamelijk
verstoord

Hij kleppert met zijn bijpassende
vleugels en de zwarte vogels nemen
kort de wijk Hij eet razendsnel zijn
buik rond, aan zijn onmogelijk beest
gelijk...

Waarom niet gaan naar de wijde oceaan?
Volop vis te verkrijgen... Nee hoor,
liever dappere stadsvogels verdrijven
Ik bedwing me, weet best dat ook hij maar
een dier is...

Dat neemt niet weg dat ik zo af en toe die
veelvraat met zijn agressie als kiespijn mis.
Ik kan er ook niet omheen dat hij mooi is...
Verdikkeme meeuw, verdwijn naar verse
vis!

2023.