Gedichten

Zo maar een dag met volop zon,
de dag waarop Zijn Leed begon.
Hij had er tegen op gezien,
en ook gebeden of misschien...,
de beker van ondraaglijk leed,
waardoor Hij bloed en water zweet,
aan Hem voorbij zou mogen gaan !

Zijn Vader heeft Hem niet verhoord,
Hij moest voor óns door 't nare oord !
God zond toen eng'len, die Jezus dienden,
en hielpen Hem bij de strijd als vrienden.

Na deze strijd vroeg in het morgen-uur,
kwam verrader Judas, vol duivels- vuur.
Hij verried zijn Meester voor enig geld,
door de tempeldienaren uitgeteld.

Vlak daarna is 't geselen begonnen,
op Zijn Gezicht is het bloed geronnen.
Ook werd op dit gepijnigd hoofd als laatst,
een grof gevlochten doornenkroon geplaatst.

De doornen dolkten er zware wonden,
in Zijn lieflijk hoofd voor onze zonden.
't Was een begin van verschrik'lijk lijden,
met Zijn dood zou Hij ons gaan bevrijden.
Hij droeg Zijn Hout, dat was onnoemlijk zwaar,
Hij werd gekruisigd als een moordenaar.

Maar nog voor Hij daar was aangekomen,
Viel Hij op straat, hulp werd Hem geboden.
Een man, het was, "Simon van Sirene,"
Die droeg Zijn Hout en had sterke benen.

Zo hielp hij Jezus, Zijn leed verzachten,
de vijand stond daar niet op te wachten!
Die hielden onverminderd aan,
Hem heel erg hard te blijven slaan!

Bij Zijn aankomst, gebroken en geknecht,
werd Hij zeer ruw, op het hout neergelegd.
Er zijn, zoals eertijds geprofeteerd,
nagels in Zijn Pols en Voet geslagen.
Die moesten Zijn murwe lichaam dragen.

Zodra het kruis door soldaten werd opgericht,
kraakte Zijn Lijf, er kwamen tranen op 't Gezicht.

Hij riep: "O God vergeef hun falen.
Ik zal voor hen ter helle dalen.
Want ook dit kwaad zal Ik vergeven,
Als Ik ten Hemel ben verheven."

De Hemel werdt toen zwart en grauw,
natuur was doods, in grote rouw.

Op 't allerlaatst riep Hij met luid geween,
"Mijn God, Mijn God, Ik voel me zo alleen!
Waarom hebt Gij Mij verlaten?"
Hij boog het hoofd en gaf de Geest,
aan Vader God, Pasen is Feest!

God had beloofd, in 't allereerst begin der dagen,
Dat Hij de zonde van de ganse mens, zou dragen.

Het was voor mij dat God dit deed,
Het was voor mij dat Hij zo leed!