Gedichten

Soms ontroert een gedicht me zozeer,
dat ik wil lezen, herlezen, steeds weer...
Ik vraag me dan geregeld af wat dat toch is.
Ik denk eenzelfde levensgevoel als wat ik nu mis...
Door zo'n gedicht wordt er iets hersteld, wat diep
weggestopt tóch wil worden gemeld.
Het doet er niet zo toe door wie of wat ik word
geraakt. Taalfouten verbeteren geen belangrijke
zaak. Dat is ook niet waar het om draait!
Ik word op een onbewust niveau aangesproken,
laat wat hulpeloos mijn tranen lopen.
Ook geslacht of leeftijd doen er niet écht toe,
ik word van het lezen ervan vrijwel nooit moe...

Anna Veenstra.